در اغلب موارد زگیل تناسلی خطر جدی ندارد، اما برخی انواع پرخطر اچ پی وی می توانند باعث تغییرات سلولی و افزایش خطر سرطان دهانه رحم، مقعد یا آلت شوند. به همین دلیل تشخیص و درمان به موقع اهمیت زیادی دارد.
توصیه پزشکان این است که بانوان مبتلا به HPV، بهصورت منظم تست پاپ اسمیر (Pap Smear) انجام دهند تا هرگونه تغییر سلولی زود تشخیص داده شود.
تشخیص زگیل تناسلی
تشخیص معمولاً از طریق معاینه بالینی توسط پزشک انجام می شود. در برخی موارد، برای تایید، از آزمایشهای زیر استفاده می شود:
- تست HPV DNA برای شناسایی نوع ویروس
- پاپ اسمیر برای بررسی تغییرات سلولی در دهانه رحم
- بیوپسی (نمونه برداری) در صورت مشکوک بودن ضایعات
درمان زگیل تناسلی بدون استرس
اگرچه ویروس HPV ممکن است در بدن باقی بماند، اما خود زگیل ها قابل درمان هستند. هدف درمان، از بین بردن ضایعات و کاهش احتمال انتقال است. انتخاب روش درمان به اندازه، تعداد و محل زگیل ها بستگی دارد. مهم است بدانید که درمان باید تحت نظر پزشک متخصص پوست یا اورولوژی زنان انجام شود.
در ادامه به مؤثرترین روش های درمان زگیل تناسلی می پردازیم.
۱. درمان دارویی زگیل تناسلی
داروهای موضعی معمولاً برای زگیل های کوچک به کار می روند. مهم است که این داروها فقط توسط پزشک تجویز شوند، زیرا استفاده خودسرانه ممکن است باعث سوختگی یا التهاب پوست شود.
رایج ترین داروها عبارت اند از:
- پودوفیلین (Podophyllin) یا پودوفیلوکس: ماده ای شیمیایی که بافت زگیل را از بین می برد.
- ایمی کیمود (Imiquimod): کرمی که باعث تحریک سیستم ایمنی بدن در محل زگیل می شود.
- سینکاتچینز (Sinecatechins): پمادی بر پایه عصاره چای سبز که برای زگیل های خارجی مناسب است.
۲. لیزر زگیل تناسلی
در این روش از اشعه لیزر CO₂ برای سوزاندن دقیق بافت زگیل استفاده می شود. لیزر برای مواردی که زگیل ها عمیق یا گسترده باشند کاربرد دارد. مزیت آن، دقت بالا و احتمال عود کمتر است، اما معمولاً هزینه بالاتری دارد.
۳. کرایوتراپی (فریز زگیل تناسلی)
یکی از محبوب ترین و مؤثرترین روش های درمانی زگیل تناسلی، کرایوتراپی یا فریز با نیتروژن مایع است. در این روش پزشک با استفاده از اسپری یا اپلیکاتور خاص، دمای ناحیه زگیل را تا حدود منفی ۱۹۶ درجه سانتی گراد کاهش می دهد. این سرما باعث یخ زدگی سلول های آلوده و از بین رفتن آن ها می شود.
